به گزارش شهرآرانیوز، بخشی از متن پیام آیت الله مکارم شیرازی به کنگره یکصدمین سالگشت بازتأسیس حوزه علمیه قم که توسط حجت الاسلام والمسلمین محی الدین مکارم شیرازی قرائت شد، به شرح زیر است:
«بسم الله الرّحمن الرّحیم و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین. در ابتدا لازم میدانم میلاد پر خیر و برکت امام هشتم حضرت علی بن موسی رضا علیه الاسلام و میلاد ولی نعمتمان حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها را به همه شما عزیز و شرکت کنندگان در این جلسه تبریک عرض نموده و از دست اندرکاران و برگزارکنندگان و آنان قدردانی نمایم و امیدوارم این کنگره به اهداف خود نائل آمده و آثار ماندگاری به جای گذارد.
شهر مقدس قم که با فاصله کمی از پذیرش اسلام توسط ایرانیان به ماوای محبین اهل بیت(ع) و حوزهای برای نشر و گسترش معارف آنان تبدیل گردید در پیشینه هزار و دویست ساله خود تاریخ پربار و پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است تشکیل حوزه علوم دینی و پرورش روحانیت و عالمان در این مکتب و شکل گیری قرائتی صحیح و عالمانه از آموزههای دین مبین و رشد و نمو آن موجب حفظ و حراست کیان اسلام و مذهب شیعه از دسیسهها و انحرافات گردید خصوصا در سده اخیر و پس از احیای مجدد آن به دستان با کفایت زعیم و توانای مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری علی الله مقامه الشریف این حوزه علمیه بود که جامعه رنج کشیده ایران را در مقابل توطئهها و بدخواهیهای داخلی و خارجی و ضعف و سستی حکام بی کفایت و نقشهها و انحرافات فرصت طلبان و در نهایت انقلاب اسلامی مردم ایران که برخاسته از حوزه علمیه و مکتب تشیع بود با اندیشه و هدایت امام راحل رحمه الله به ثمر نشست و نقطه عطفی را در تاریخ ایران و جهان پدید آورد.
چه وسوسهها و دسیسهها و چه زورگوییها و چپاولها که در طول تاریخ با جانفشانی و خون دل و خون دل خوردن عالمان و روحانیان ربانی و همراهی مردم مخلص و فداکار راه به جایی نبرد و این شجره پاک با مجاهدتها و تلاشهای فراوان به درختی تنومند تبدیل گردید.
امروز بقای این میراث عظیم به عنوان بزرگترین مرکز علمی دنیا و حفظ و پاسداری از آن تا ظهور حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف وظیفهای بر دوش حوزههای علمیه و علمای اعلام و طلاب محترم است و دستیابی به آن در گروی رعایت اموری است که در این مجال اندک به برخی از آن اشاره میکنم:
نخست تاکید بر تهذیب نفس و پرورش روح و آراستگی به صفات نیکو که باید اساس شخصیت حوزویان باشد.
دوم حفظ و پایبندی بر سنتها و ارزشهای اصیل حوزوی که یکی از رموز تربیت عالمان بصیر و با اخلاص این حوزه مقدس بوده است و باید بدانیم که به هر میزان از آن عدول کنیم به همان میزان خسارت خواهیم دید.
سوم تقویت جریان علمی حوزه و تربیت طلاب فاضل و متخصص و پرهیز از تحصیل سطحی که گاهی لازمه این امر اصلاح برنامههای تحصیلی و متون علمی و متناسب سازی آن با نیازهای امروز و آینده جامعه است.
چهارم ارتقا آگاهی در میان طلاب و دوراندیشی و نگاه به آینده در برنامه ریزان که با توجه به سرعت تحولات دنیای امروز اهمیت آن مضاعف میشود البته بهره مندی از تکنولوژی و ابزارهای جدید مانند رسانه فضای مجازی هوش مصنوعی و امثال آن موجب تسریع و تقویت امور میشود لکن باید مراقب آفات خطرناک آن بود.
پنجم اولویت دهی و مسئله تبلیغ در حوزه از طریق پشتیبانی و حمایت از طلاب و توانمندسازی آنان به علوم و فنون لازم و بهره مندی از ابزار روز و آموختن زبانها و فرهنگهای گوناگون.
ششم ارتباط عمیق و گسترده حوزههای علمیه با عموم مردم و همراهی و پشتیبانی از آنان در سختیها و مشکلات که این ارتباط موجب تقویت متقابل مردم و حوزهها میگردد.
هفتم تاکید بر حفظ استقلال حوزه از دولتها که همواره باعث حریت و آزاداندیشی آن بوده است البته حوزه علمیه به عنوان منشا و مادر حرکت بزرگ انقلاب اسلامی، پشتیبان انقلاب و رهبری آن بوده و خواهد بود.»
منبع: شبستان